Św.
Michał Archanioł
pogromca szatana Powinniśmy pamiętać, że od pierwszej chwili naszego ziemskiego życia otrzymaliśmy od Boga jako opiekuna i przewodnika Anioła Stróża. W litanii do Anioła Stróża są wezwania: „Święty Aniele, duchowy bracie mój”, Święty Aniele, od którego pochodzi natchnienie do dobrego. Kościół cały czas przypomina nam prawdy o aniołach, np. w prefacji (w Kościele katolickim w części Mszy św. o charakterze dziękczynnym i pochwalnym) wzywa się Aniołów, Archaniołów, Cherubinów i Serafinów. W dniu 29 września obchodzimy świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała. Aniołowie są duchami czystymi, które nieustannie obcują z Bogiem. Archaniołowie św. Michał, św. Gabriel i św. Rafał mają szczególne miejsce wśród dziewięciu chórów anielskich.„Oto ja poślę Anioła mego, iżby szedł przed tobą i strzegł cię w drodze i wprowadził na miejsce, którem przygotował”. (Wj 23,20)
Imię
Michał oznacza: „Któż jak Bóg” i było to pierwsze zawołanie
aniołów w wielkich zmaganiach z szatanem. Kościół katolicki
uważa św. Michała Archanioła za swego Anioła Stróża. Do św.
Michała Archanioła modlimy się w chwilach trudnych. W Polsce św.
Michał Archanioł patronował rycerstwu. Wiele powstało kościołów
i kaplic pod jego wezwaniem.
Imię
Archanioła Gabriela oznacza: „Mąż Boży”. Św. Archanioł
Gabriel jest największym zwiastunem nowiny z nieba. To on zwiastował
Marii Pannie, że zostanie Matką Zbawiciela.
Imię
Archanioła Rafała znaczy: „Bóg uzdrawia”. Przez całe wieki
św. Rafał Archanioł był opiekunem podróżnych. Działanie
aniołów widzimy w różnych dobrodziejstwach, jakimi nas obdarzają,
jak również chronią nas przed szatanami. Mimo że człowiek w
czasach dzisiejszych jest pyszny, myśli tylko o sobie, owładnięty
materią i nie chce wierzyć w duchy niebieskie, to anioły są z
nami, bo Bóg tak chce. Polecajmy się im w opiekę i nie
zapominajmy, że są w naszym życiu stale, a w chwili śmierci
wejdziemy do nieba z Bożym wysłannikiem.
W
dniu 2 października obchodzimy święto Anioła Stróża.
Przypomnijmy naszą modlitwę z lat dziecięcych i uczmy tej modlitwy
nasze dzieci:
Aniele
Boży Stróżu mój,
Ty zawsze przy mnie stój, Rano, wieczór, we dnie, w nocy Bądź mi zawsze ku pomocy, Broń mnie od wszelkiego złego, Prowadź do żywota wiecznego. Amen.
Każdy,
kto by chciał zaprzeczyć istnieniu aniołów, nie będzie miał
łatwego zadania. W Starym Testamencie mamy aż 120 miejsc o
aniołach, w Nowym Testamencie – 160 miejsc, w Apokalipsie św.
Jana – 67 miejsc. W centrum świata aniołów jest Chrystus. To są
Jego aniołowie.
Aniołowie
w Piśmie Świętym
„Gdy Syn
Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim,
…” (Mt 25,31)
„W
szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do
miasta w Galilei zwanego Nazaret, do Dziewicy
poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a
Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł:
„Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona
jesteś między niewiastami.” (Łk 1,26)
„Potem
ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba, mającego
odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia wśród tych, którzy
siedzą na ziemi, wśród każdego narodu, szczepu, języka i ludu.
Wołał on głosem donośnym: ‘Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu
chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co
niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód!’ A inny anioł,
drugi, przyszedł w ślad mówiąc: ‘Upadł, upadł wielki
Babilon, co winem zapalczywości swego nierządu napoił
wszystkie narody!’ A inny anioł, trzeci, przyszedł w ślad za
nimi, mówiąc donośnym głosem: ‘Jeśli kto wielbi Bestię i
obraz jej, i bierze sobie jej znamię na czoło lub rękę, ten
również będzie pić wino zapalczywości Boga przygotowane, nie
rozcieńczone, w kielichu Jego gniewu; i będzie zakatowany ogniem i
siarką wobec świętych aniołów i wobec Baranka”. (Ap 14,
6-10)
Aniołowie
w poezji polskiej
Cała
kultura chrześcijańska, od jej zarania w swych dziełach twórczych
obejmuje postacie aniołów i archaniołów. Widzimy ich w
najdoskonalszych dziełach malarskich, w rzeźbach, architekturze,
literaturze i muzyce. Całe nasze śpiewanie w okresie Bożego
Narodzenia, to śpiewanie wespół z aniołami.
„…Tacy
byli żołnierze, którzy bez mundurów,
w cywilnych czapkach, z bronią zza pasa wydartą stali u serca ziemi jak burzliwe chmury przeciw wierze bezsilnej i miłości martwej.
…Potem
granat w górę
trysnął i raz na zawsze zamilczał w ciemności zmiażdżony bruk i bezruch czarnych ciał.
…Podaj
mi rękę – mówił anioł – bo jeszcze jeden krok,
a trwoga cię ogarnie i spadniesz suchym liściem w drapieżną czułość ziemi, w pożary ludzkich rąk
…A
anioł wziął go w ciszy mocno za obie dłonie
I rzekł: ‘Czyś ty zapragnął krzyżować smugi dróg, które wydrążył przed nim ognisty boży pług?…”
Krzysztof
Kamil Baczyński – Wybór (1943 r.)
„I
mówił anioł: ‘Nie płacz, nie płacz czasów złych,
ni dobrych nie płacz czasów. Oto idą w pył, nim się troską poniżą, podźwigną miłością, są z niebem rozdzielone wieczną wysokością. Jeno słupy ogniste, długie nici wiary, są jako tryskające z tej ziemi pożary, które stoją nad czasem od ziemi do nieba, wykołysane światłem łodyżki snów bożych, które się nie ulękną gwiazd ni śmierci trwożą…”
Krzysztof
Kamil Baczyński – Ach umieram, umieram… (1942 r.)
„Anioły
stoją na rodzinnych polach
I chcąc powitać lecą w nasze strony, Ludzie schyleni w nędzy i niedolach Cierniowymi się kłaniają korony, Idą i szyki witają podróżne, I o miecz proszą tak jak o jałmużnę…”
Juliusz
Słowacki – Anioły stoją na rodzinnych polach…
„…Słuchajcie,
kochani, dzieci –
ażeby to była prawda: że Wernyhora tam leci z Aniołem, Archaniołem na czele; że tej nocy, gdy my przy muzyce, przy weselu, gdy my w tańcowaniu tam, kędyś, stało się wiele: że Kraków ogniami płonie, a MATKA BOŻA w koronie, na Wawelskim zamkowym tronie siedząca, manifest pisze: skrypt, co przez cały kraj poleci i tysiące obudzi i wznieci…”
Stanisław
Wyspiański – Wesele (1901)
Aniołowie
w życiu św. Tomasza, św. S. Faustyny i św. O. Pio
Św.
Tomasz z Akwinu zajmował się duchami czystymi. W swoich pracach
teologicznych i filozoficznych przedstawiał naturę aniołów.
Został przez to nazwany „Doctor Angelicus” – „Doktorem
Anielskim”. W swych traktatach pokazywał różnicę między
światem aniołów, duchów czystych, a naturą człowieka. W
tradycji dominikańskiej znajdujemy piękne opowiadanie o tym, jak to
aniołowie rozdawali chleb, kiedy to św. Dominik i jego
najbliżsi nie mieli nic do jedzenia.
Błogosławiona
siostra Faustyna tak była umiłowana przez Pana Boga, że anieli
Pańscy przez całe jej życie w szczególny
sposób opiekowali się
nią.
Ona widziała swoich Aniołów Stróżów w bardzo wielu wydarzeniach
w swoim życiu.
Podaję
kilka fragmentów z „Dzienniczka” siostry Faustyny o
niezwykłych spotkaniach z aniołami:
„Wtem
ujrzałam przy sobie jednego z siedmiu duchów, tak jak dawniej
rozpromienionego, w postaci świetlanej; stale go widziałam
przy sobie, kiedy jechałam pociągiem. Widziałam, jak na każdym
z mijanych kościołów stał anioł, jednak w bledszym świetle od
ducha tego, który mi towarzyszył w podróży. A każdy z duchów,
którzy strzegli świątyń, skłaniał się duchowi temu, który był
przy mnie.” (wers 630)
„29
IX. W dzień św. Michała Archanioła widziałam tego wodza
przy sobie, który mi powiedział te słowa: Zlecił mi Pan, abym
miał o tobie szczególne staranie. Wiedz, że jesteś nienawidzona
przez zło, ale nie lękaj się. Któż jak Bóg! – I znikł.
Jednak czuję jego obecność i pomoc.” (wers 706)
„–Jutro
siostra Pana Jezusa mieć nie będzie, bo jest bardzo zmęczona, a
później zobaczymy, jak to będzie… Zdając się całkowicie na
Pana, starałam się zasnąć. Rano odprawiłam medytacje i
przygotowałam się do Komunii św., choć nie miałam mieć Pana
Jezusa. Kiedy pragnienie moje i miłość doszła do najwyższego
stopnia, wtem ujrzałam przy łóżku Serafina, który mi podał
Komunię św., wymawiając te słowa: Oto Pan aniołów. – Kiedy
przyjęłam Pana, duch mój zatonął w miłości Bożej i w
zdumieniu. Powtórzyło się to przez 13 dni…
Serafina
otaczała wielka jasność, odbijało się przebóstwienie, miłość
Boża. Był w złotej szacie, a na to naciągnięta
przezroczysta komża i przezroczysta stuła. Kielich był
kryształowy, zarzucony przezroczystym welonem. Kiedy mi podał Pana,
natychmiast znikł.” (wers 1676)
Przedstawiam
teraz fragment z listu (397) kierownika duchowego o. Augustyna do o.
Pio:
„Anioł
Pana Jezusa niech Ci zaniesie ten list, życząc Ci ode mnie
wszelkiego dobra od Pana z okazji Twych imienin. Anioł Pana Jezusa
niech Ci wyjaśni moje uczucia i całe me serce, które Cię kocha w
Jezusie i dla Jezusa”.
Pod
koniec życia ojca Pio, współbrat Alesio Parente miał obowiązek
towarzyszyć ojcu Pio przy porannej Mszy św. Oto jak Alesio Parente
opisuje tę pomoc w swojej książce pod tytułem „Przyślij mi
swego Anioła Stróża”:
„Zdarzało
się, że o. Parente nie mógł się obudzić o tak wczesnej porze,
wtedy ktoś pukał do jego celi, ale pod drzwiami nigdy nikogo nie
zauważył. Chwilę później biegł do celi ojca Pio, a ten
uśmiechnięty, gotowy do wyjścia, tłumaczył mu: ‘Nie myśl, że
będę ciągle posyłał po ciebie mojego Anioła Stróża. Kup sobie
lepiej mocniejszy budzik”.
„Przeto
nie doświadczysz złej przygody,
a utrapienie nie zbliży się do twojego namiotu. Albowiem rozkazał swoim aniołom, Aby cię strzegli na wszystkich twoich drogach” Psalm 91 (Wlg 90)
Alina
Makowiecka
(Za str.: www. http://michaeljournal.org/SwMichal.htm)
|
Patron Wspólnoty
Subskrybuj:
Posty (Atom)